Robotnik, członek rosyjskiego ruchu dysydenckiego. Za działalność opozycyjną był w latach 1958–86 wielokrotnie więziony w łagrach karagandyjskich, mordwińskich i permskich oraz w więzieniach w Czystopolu i Włodzimierzu (które funkcjonuje od czasów carskich do dziś). Był poddawany szykanom, bity i głodzony. Po wyjściu z Dubrawłagu w 1967 r. napisał książkę „Moje zeznania”. To pierwsza tak szczera i głęboka relacja o łagrach okresu postalinowskiego, która najpierw trafiła do samizdatu, a potem na Zachód, gdzie przetłumaczono ją na wiele języków i stała się bestsellerem.