Eseista, krytyk literacki, tłumacz i popularyzator literatury rosyjskiej. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1981–91 wykładowca Instytutu Filologii Rosyjskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prowadził zajęcia również na uniwersytetach w Republice Federalnej Niemiec, Wielkiej Brytanii, we Francji, w Szwajcarii i Australii. Od 1991 był pracownikiem Instytutu Slawistyki PAN, od 1993 – Uniwersytetu Warszawskiego.
Zaangażowany w działalność opozycyjną. W 1975 r. podpisał List 59, a w 1976 List 101 i List 175. Współpracował z KOR-em. Był redaktorem kwartalnika literackiego „Zapis” ukazującego się w drugim obiegu. Od 1980 r. członek „Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowany.
W latach 1989–91 prezes Komitetu ds. RiTV, w 1995 i 1997 doradca premiera ds. polityki wschodniej.
Był jednym z założycieli Studenckiego Teatru Satyryków, dla którego pisał skecze i piosenki, i w którym występował również jako aktor i konferansjer. W 1957 r. został korespondentem „Sztandaru Młodych”, dzięki czemu regularnie wyjeżdżał do Związku Radzieckiego. Publikował na łamach: „Współczesności”, „Literatury Rosyjskiej”, „Kultury”, „Poezji”, „Literatury”, „Literatury na Świecie”, „Tygodnika Powszechnego” oraz rosyjskich pism emigracyjnych „Russkaja Mysl”, „Kontinent”, „Sintaksis”.
Przełożył na m.in. „Nadzieję w beznadziejności” Nadieżdy Mandelsztam, „Zagadkę śmierci Stalina (Spisek Berii)” Abdruchmana Awtorchanowa, „Mistrza i Małgorzatę” Michaiła Bułhakowa, którego dzieł był znawcą i edytorem.
Od 1969 do 1983 r. należał do ZLP. W 1989 r. został członkiem SPP.
Pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.