Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, historyk literatury, filolog klasyczny, papirolog, biblistka, tłumaczka, pisarka. Brała udział w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka. Była więźniarką niemieckiego obozu jenieckiego. Po wojnie zaczęła studiować filologię klasyczną na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Doktorat z papirologii obroniła w 1951 r., sześć lat później dostała stypendium w Instytucie Papirologii paryskiej Sorbony. Przez trzydzieści lat (1962–91) kierowała Katedrą Papirologii UW. Popularyzacji wiedzy o antyku i Biblii poświęciła wiele książek, m.in. „Hellada królów”, „Hellenika. Wizerunek epoki od Aleksandra do Augusta”, „Rozmowy o Biblii”, „Rozmów o Biblii ciąg dalszy”, „Rozmowy o Biblii: Opowieści i przypowieści”. W 2007 r. została uhonorowana nagrodą literacką PEN Clubu, w 2008 r. pośmiertnie odznaczono ją Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.