Dzieci często nie potrafią mówić o swoich problemach i lękach. Nie rozumieją swoich uczuć i reakcji, a więc nie mogą prosić o pomoc w ich wyjaśnieniu. To my, dorośli, obserwując dziecko, bawiąc się czy rozmawiając z nim, możemy dowiedzieć się, co budzi jego przerażenie lub wyzwala niepewność. Metoda kontaktu z dzieckiem za pomocą bajki terapeutycznej pozwala – poprzez przedstawienie wymyślonego świata, w którym trudne sytuacje znajdują swoje rozwiązanie – dać dziecku wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. W 2. części „Bajek terapeutycznych” Autorka porusza problemy adopcji, rozwodu rodziców, braku wiary w siebie, nadpobudliwości ruchowej, strachu przed bólem, a także przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej.