Napisany na początku lat 30. XX w. groteskowy dramat Brunona Jasieńskiego wystawiany był na scenach całego świata i przetłumaczony na wiele języków, m.in. na angielski, niemiecki, francuski, fiński, holenderski, włoski i chiński. Jednak sukces nie przyszedł od razu. Do Polski „Bal Manekinów” trafił dopiero w 1957 r., na fali październikowej „odwilży”. Przełożył go przyjaciel Jasieńskiego, Anatol Stern, a następnie przekazał do druku w miesięczniku „Dialog”. Autor już wówczas nie żył.

„Z dzisiejszego punktu widzenia‚ «Bal manekinów» jest jednym z najciekawszych utworów dramaturgii europejskiej XX wieku: tekstem oryginalnym i nietuzinkowym‚ którego literackich wartości nie zdołały przyćmić elementy antyzachodniej propagandy. Zresztą te ostatnie autor wkomponował w sztukę bez nachalnej agitacji‚ pozwalając utworowi żyć własnym‚ artystycznym życiem. Wkrótce przekonał się‚ że tego rodzaju niezależność nie będzie już możliwa w «czerwonym raju»”.

Michał Zdun