Pruski generał, pisarz i teoretyk wojskowy. Miał dwanaście lat, kiedy wstąpił do wojska. Jednym z jego przełożonych był wybitny pruski strateg, generał Gerhard von Scharnhorst. Clausewitz został adiutantem księcia Augusta Ferdynanda. Walczył przeciwko wojskom Napoleona w latach 1812–14 (w armii rosyjskiej, m.in. w bitwie pod Borodino) i 1814–15 (w armii pruskiej). Jako pułkownik dowodził m.in. atakiem kawalerii pruskiej pod Lützen. W 1815 r. został doradcą szefa sztabu dowódcy III Pruskiego Korpusu, który uniemożliwił Napoleonowi połączenie sił pod Waterloo. Dosłużył się stopnia generała. W latach 1818–30 był dyrektorem berlińskiej Akademii Wojennej.
Carl von Clausewitz jest autorem znanej rozprawy „O naturze wojny”.
Zmarł na cholerę w 1831 r. Pochowany we Wrocławiu, w latach 70. XX w. został przeniesiony do Magdeburga na prośbę władz NRD.