W roku 275 Flawiusz zostaje przeniesiony do Trewiru. W tym czasie prowincje na kresach cesarstwa rzymskiego plądrują hordy barbarzyńców. Młody urzędnik szybko wspina się po szczeblach kariery. Jednak im jest wyżej w hierarchii rzymskiego państwa, tym głębiej pogrąża się w gąszczu intryg i sporów o władzę między cesarzami, antycesarzami i uzurpatorami. Po zakończonej katastrofą kampanii wojennej odnajduje się jako rozbitek na plaży w Brytanii.
W tym czasie jego domniemany przyjaciel Aureliusz zaczyna w Trewierze knuć intrygę, by zniszczyć Flawiusza i zdobyć względy jego pięknej żony Aqmat. Flawiusz dowiaduje się o spisku, ucieka z Brytanii i przepędza rywala. Odtąd stają się śmiertelnymi wrogami, a kiedy Aqmat wpada w tarapaty związane z prześladowaniem chrześcijan, nadzieje wszystkich zwracają się ku młodemu Konstantynowi. Czy uda mu się zdobyć władzę w Rzymie i przywrócić rządy prawa? Aby ratować swoją miłość, Flawiusz postanawia jeszcze raz postawić wszystko na jedną kartę...