Statek, który w „Nocy w Lizbonie” stał przy nabrzeżu Tagu, wymyka się w końcu U-Bootom i wpływa do nowojorskiego portu. Robert Ross, niemiecki dziennikarz, który był jednym z jego pasażerów, usiłuje odnaleźć się wśród uciekających przed nazizmem. Pierwsze wrażenia po zetknięciu się ze środowiskiem emigrantów, handlarzy dzieł sztuki i ludzi filmu to mieszanka zdumienia, nadziei na lepsze jutro, ironii i rozbawienia. Czy Ross, brylujący wśród pań, pogryzając hamburgera i popijając martini, zdoła zapomnieć o koszmarze, przed którym uciekł z Europy?
Pierwszy projekt „Cieni w raju” powstał jeszcze w latach 50. XX w., gdy pisarz boleśnie przeżywał rozstanie z Natashą Paley-Wilson, która zastąpiła Marlenę Dietrich w jego burzliwym życiu uczuciowym. Co ciekawe, do napisania „Cieni w raju” zachęcała go słynna Karen Horney, „matka psychoanalizy”. Erich Maria Remarque nie wydał ich jednak za życia – powieść ukazała się w 1971 r., siedem miesięcy po śmierci autora.