Angielski pisarz, historyk literatury, filozof i teolog. CS Lewis wraz z J. R. R. Tolkienem, Charlesem Williamsem i Owenem Barfieldem tworzył grupę Inklingów.
W 1916 r. został przyjęty na Uniwersytet w Oksfordzie. Porzucił jednak naukę i zgłosił się do wojska, by walczyć w okopach południowej Francji podczas I wojny światowej. Po powrocie do cywila kontynuował studia. Ukończył je z wyróżnieniem z literatury greckiej i łacińskiej, filozofii, starożytnej historii i literatury angielskiej. Wkrótce potem został wybrany na prestiżowe stanowisko wykładowcy Magdalen College w Oksfordzie. Pracował tam jako profesor literatury średniowiecznej i renesansu przez 29 lat.
Wydawał rozprawy akademickie, wśród których znajduje się m.in. „Alegoria miłości”, do dziś uważana za doskonałe studium o miłości w literaturze od średniowiecza do czasów szekspirowskich, i książki religijne, np. „The Pilgrim’s Regress”.
Światową sławę zyskał jako autor powieści dla młodzieży – przede wszystkim cyklu zapoczątkowanego historią „Lew, czarownica i stara szafa” (1950). Siedem „Opowieści z Narnii” sprzedało się w liczbie ponad 100 mln egzemplarzy.
Po ukończeniu serii Lewis pisał dalej, poruszając tematy religijne i autobiograficzne, ale już na znacznie mniejszą skalę. Swój czas poświęcał głównie ciężko chorej żonie Joy Gredsham, poślubionej w 1956 r., która zmarła na raka cztery lata później. Po jej śmierci C.S. Lewis sam podupadł na zdrowiu i w 1963 r. zrezygnował z posady w Cambridge. Jego śmierć, która nastąpiła w dniu zabójstwa prezydenta Johna F. Kennedy’ego, była jedynie wzmiankowana przez media.