Przedwojenny Paryż, artyści z różnych stron świata, a wśród nich ona – słynna już wtedy Bella, muza Gombrowicza i Witkacego. Oto kolejny tom cyklu powieści, które przybliżają historię jej życia.
Przedwojenny Paryż, artyści z różnych stron świata, a wśród nich ona – słynna już wtedy Bella, muza Gombrowicza i Witkacego. Oto kolejny tom cyklu powieści, które przybliżają historię jej życia.
Czy kapelusik schowany ukradkiem do sarkofagu w Luwrze nasiąknie mądrością dziejów? Co czytali polscy robotnicy we Francji? Kogo kochała Kiki – legenda Montparnasse’u? I dlaczego nawet w najdroższym pokoju we francuskim hotelu nie ma pościeli? Przedwojenny Paryż, młodzi artyści z różnych stron świata, ale przede wszystkim ona – słynna już wtedy Bella, modelka Kislinga, przyjaciółka Czyżewskiego, muza Gombrowicza i Witkacego, której Chaim Soutine nosił walizki. Bella dotarła do Paryża w 1924 r. i od razu uznała to miasto za najpiękniejsze na świecie. Początki nie były dla niej łatwe i póki nie dostała pracy w piśmie „Polonia”, zdarzało jej się głodować. Po niemal pięćdziesięciu latach leciwa mieszkanka Mokotowa po trzech zawałach, oddzielona od przedwojennego Paryża traumą II wojny światowej, wspomina tamten czas z niepowtarzalną swadą i dowcipem.
„Miała serce dla każdego, kto tego potrzebował, była opiekuńcza, pomocna, hojna. Dotarłaby do samego Stwórcy, jeśliby to się stało niezbędne dla kogoś z jej podopiecznych”.