Lata, w czasie których powstawały zapiski do „Dziennika”, autor w dużej mierze spędził na podróżowaniu – po europejskich miastach, po Stanach Zjednoczonych. Relacje z miejsc i zdarzeń sprawiają, że książka jest historycznym świadectwem – m.in. podnoszenia się Europy z gruzów po niedawno zakończonej wojnie. Anegdoty, aforystyczne dialogi, listy, wątki autobiograficzne przeplatają się z literacką fikcją – szkicami utworów, z których wiele zostało później wydanych. Duża dawka autotematyzmu, rozważania o sztuce i literaturze, wzmianki o innych pisarzach i dziełach, umożliwiają choć w części poznanie umysłu wielkiego twórcy, jakim był Max Frisch.

„To wielka literatura, a także świadectwo europejskiej historii” – Peter von Matt, Prezes Fundacji Maxa Frischa