Amerykański filozof, socjolog, psycholog i psychoanalityk pochodzenia żydowskiego. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych i najwszechstronniejszych myślicieli XX w.
W 1922 r. uzyskał tytuł doktora nauk filozoficznych na Uniwersytecie w Heidelbergu. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. był wykładowcą w Instytucie Badań Społecznych przy Uniwersytecie we Frankfurcie. Korzystając z zaproszenia Chicagowskiego Instytutu Psychoanalitycznego, w 1932 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie został na stałe po dojściu Hitlera do władzy. Pracował m.in. w Amerykańskim Instytucie Psychoanalitycznym, Instytucie Psychoanalitycznym im. W. A. White’a w Nowym Jorku. Wykładał na Columbia University, w Bennington College i Szkole Medycznej przy Autonomicznym Uniwersytecie w Meksyku. Założył również własny Instytut Psychoanalityczny.
W swoich pracach, takich jak „Ucieczka od wolności” (1941), „O sztuce miłości” (1956), „Kryzys psychoanalizy” (1970), „Anatomia ludzkiej destrukcyjności” (1973), „Mieć czy być?” (1976), poruszał ważkie problemy filozoficzne i społeczne współczesnej cywilizacji, dotkniętej doświadczeniem II wojny światowej.