Pisarz, publicysta, działacz kultury. Studiował prawo, filologię polską i historię. Walczył w kampanii wrześniowej, należał do AK. Za działalność konspiracyjną trafił do obozu koncentracyjnego. Po wojnie przeniósł się na tereny zachodniej Polski. Był radnym miejskim w Gliwicach, członkiem Komisji Weryfikacji dla Spraw Ludności Rodzimej, a także sekretarzem Polskiego Związku Zachodniego. Kierował Wydziałem Polonii Zagranicznej oraz Wydziałem Zaludnienia i Ekonomiki Ziem Odzyskanych.
Pracował jako redaktor tygodnika „Polska Zachodnia”, w latach 1949–50 jako kierownik literacki poznańskiego oddziału PIW. W 1973 r. został pierwszym redaktorem naczelnym kwartalnika „Kronika Wielkopolski”.
Chociaż zadebiutował jeszcze przed wojną, jego pierwsza powieść – „Trud ziemi nowej” – ukazała się dopiero w 1948 r. Opublikował ponad 30 książek: powieści i opowiadań poruszających zarówno współczesną, jak i historyczną tematykę, eseje, np. „Warmia i Mazury”, a także przeznaczone dla młodzieży: „Ich trzech i dziewczyna” oraz „Zatoka żarłocznego szczupaka”.
W 1968 r. pisarza uhonorowano nagrodą państwową II stopnia.