Bohaterami noweli Emila Zoli są dwa zwaśnione rody, mieszkające w małej rybackiej wiosce. Jak to bywa w takich wypadkach, nie wszyscy żywią do siebie niechęć nakazaną przez tradycję: ubogi Delfin z rodu Mahé zakochuje się w Margot z rodu Floche. Ich małżeństwo wydaje się niemożliwe, jednak pewnego dnia sytuacja w wiosce nieoczekiwanie się zmienia. Rybacy wracają z połowu z zupełnie innym niż zazwyczaj ładunkiem i to ich znalezisko nieodwracalnie wpłynie na życie w Coqueville...
Nowela „Feta w Coqueville” to humorystycznie opowiedziana historia, w której pisarz wykorzystał znane w literaturze motywy, takie jak waśnie skłóconych rodów czy miłość wbrew zakazom rodziców. Zola, jako naturalista, kreśli w swoim utworze wyrazisty portret mieszkańców rybackiej wioski, którego tłem czyni nieoczekiwane wydarzenie. Opowieść skupia się jednak nie tyle na dramatach wynikających z ludzkiej natury (którymi interesował się pisarz w innych swoich dziełach), ile na optymistycznym podejściu do świata i założeniu, że nawet z najtrudniejszej sytuacji można znaleźć szczęśliwe wyjście.