Mikołaj Rej – poeta i pisarz renesansowy nazywany „ojcem literatury polskiej” – w niektórych utworach ujawnił swoje mniej poważne oblicze. Nie znaczy to jednak wcale, że całkowicie rezygnował z moralizowania i wytykania bliźnim ich wad. W dołączonym do „Źwierzyńca” zbiorku facecji o wdzięcznym tytule „Figliki” opowiada wierszem żartobliwe historyjki o życiu XVI-wiecznej polskiej szlachty. Nie brak tu ironicznych anegdotek o zdradach, złych żonach, obłudnych duchownych i sprytnych chłopach. Nie brak też wierszy rubasznych, a nawet sprośnych, ale… z pouczającymi puentami. Autor słynnego zdania: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”, udowodnił tym samym, że jest mistrzem także w lżejszych gatunkach literackich.