Tłumacz, pisarz, działacz socjalistyczny. Pochodził z rodziny o tradycjach aptekarskich. Pod naciskiem matki porzucił gimnazjum i rozpoczął naukę w zawodzie farmaceuty. W 1893 r. ukończył studia w Krakowie. Pierwszy tom wierszy „Liber tristium” wydał w 1898 r. Były to nastrojowe liryki utrzymane w młodopolskiej konwencji, lecz wyrastające ponad przeciętność, interesujące pod względem obrazowania i rytmiki słownej. W 1902 r. ukazał się kolejny tom zatytułowany „Liryki”. Pisarz opublikował także opowiadania w zbiorach „Tempore belli” (1916) i „Tropy” (1918).
Jego oryginalna twórczość popadła jednak szybko w zapomnienie, do czego po części przyczynił się sam Mirandola, który zamiast kontynuować pracę literacką, skupił się na licznych tłumaczeniach z literatur europejskich, wykonywanych w pośpiechu dla prywatnych firm księgarskich. Autorów francuskich (Ch. Baudelaire’a, R. Rollanda), norweskich (K. Hamsuna) i angielskich przekładał, posiłkując się wcześniejszymi tłumaczeniami ich dzieł na język niemiecki.
Zmarły w biedzie pisarz został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.