Uznawana za najlepszą pozycję cyklu „Rougon-Macquartowie” powieść pióra najważniejszego przedstawiciela europejskiego naturalizmu.
„Germinal” to opis życia francuskich górników, którzy w czasach kryzysu ekonomicznego borykają się z głodem, nędzą i niewyobrażalnie trudnymi warunkami pracy. Zola przeprowadził swoiste studium górniczej społeczności, z jednej strony silnie zintegrowanej, z drugiej zdemoralizowanej, naznaczonej alkoholizmem, analfabetyzmem i rozwiązłością seksualną.
Głównym bohaterem jest Stefan Lantier, młody i wrażliwy idealista, który zatrudnia się w kopalni Le Voreux znajdującej się w małym francuskim miasteczku. Zszokowany warunkami, w jakich żyją i pracują górnicy, zaczyna nakłaniać współpracowników do walki o swoje prawa. Życie na granicy ubóstwa popycha górników do buntu, który z czasem wymyka się spod kontroli – towarzyszą mu akty bezrefleksyjnej przemocy i zniszczenia.
Powieść robotnicza, powstała pod koniec XIX wieku, ukazuje mocny związek między losem człowieka a klasą, z której się wywodzi. Zola opisuje nierówności i nieustającą walkę między warstwami „Kapitału” i „Pracy”.
Wydarzenia zawarte w powieści inspirowane są m.in. wspomnieniami autora z pobytu w górniczym miasteczku Anzin w 1884 roku, kiedy to w tamtejszej kopalni wybuchł strajk. Ten, a także inne bunty robotnicze, przyczyniły się do zainteresowania pisarza ideami socjalizmu, co miało wpływ na ostateczną postać „Germinala”. Powieść została opublikowana w ponad stu krajach, doczekała się kilku adaptacji filmowych i teatralnych.