Włoska powieściopisarka i nowelistka. Urodziła się w ubogiej sardyńskiej wsi i choć od 1900 r. mieszkała w Rzymie, to właśnie życie rodzinnej Sardynii odtwarzała w swoich książkach. Zainspirowana starymi romansami, sardyńskimi bajkami i legendami zadebiutowała w wieku 15 lat opowiadaniem „Sardyńska krew”. Jej dorobek pisarki to około 30 powieści, m.in. „Anime oneste”, „Elias Portolu”, „Cenere”, „Nostalgia”. Deledda, była drugą kobietą, którą uhonorowano Literacką Nagrodą Nobla (1926). W uzasadnieniu swego wyboru Komitet Noblowski napisał: „za poetyckie dzieła, w których z jaskrawą plastycznością opisuje życie jej ojczystej wyspy, a także za głębię w podejściu do ludzkich problemów”.