Duński pisarz i poeta. Urodził się w najbiedniejszej dzielnicy jednego z najstarszych duńskich miast. Osierocony przez rodziców we wczesnym dzieciństwie. W krainę baśni wprowadziła go babcia. W 1819 r. wyjechał do Kopenhagi. Zapisał się tam do szkoły baletowej, próbował też swoich sił w teatrze. Debiutował w 1822 r. zbiorem utworów „Młodzieńcze próby” jako William Christian Walter. W 1822 r. otrzymał stypendium królewskie, które umożliwiło mu kontynuowanie nauki.
Wydał tomiki wierszy, zbiory opowiadań, powieści. Do najbardziej znanych jego utworów należą: „Improwizator” (1835), „O.T.” (1836), „Tylko grajek” (1937). Twórczości dla dzieci początkowo nie traktował poważnie. Pierwszy zbiór „Baśnie opowiedziane dla dzieci” wydał w Kopenhadze w 1835 r. Zachęcony ich sukcesem publikował kolejne utwory tego gatunku aż do 1872 r.
Miewał stany depresyjne, był nadmiernie wrażliwy. Ciekawość świata i charakter zjednały mu sympatię Karola Dickensa, Sørena Kierkegaarda i braci Grimmów.