„Henryk VI na łowach” to dramat mieszczański Wojciecha Bogusławskiego, silnie odzwierciedlający koncepcję teatru pełniącego ważną funkcję wychowawczo-obywatelską. Sztuka nawiązuje do popularnego w literaturze motywu interwencji dobrego króla w sprawy krzywdzonych poddanych. Schemat fabularny Bogusławski zaczerpnął z literatury angielskiej, jednak w sztuce dobrze widoczne są odniesienia do wydarzeń politycznych rozgrywających się pod koniec XVIII w. w Rzeczpospolitej i panującej w niej wówczas sytuacji społecznej. Autor dawał w ten sposób wyraz własnym przekonaniom oświeceniowym i walce o narodowy i postępowy repertuar. „Henryk VI na łowach” jest – obok sztuki „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” (1794) – najważniejszym i najbardziej znanym dramatem Bogusławskiego.