Poeta, prozaik, publicysta, także tłumacz z języka angielskiego i rosyjskiego. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych. Pasją artysty jest jednak nie tylko literatura, lecz także malarstwo.
Dziennikarz i krytyk literacki Maciej Robert stwierdził, że „Dehnel nigdy nie pasował do obrazu współczesnej literatury polskiej”. Faktycznie, zarówno w twórczości, jak i w sposobie bycia pisarza widoczna jest fascynacja przeszłością. Ubiór i zachowanie wzoruje na dawnych dandysach. Jego proza i poezja obfitują w odwołania do tradycji literackiej. Widoczne jest to już w debiutanckim zbiorze opowiadań „Kolekcja”, wydanym w 1999 r. Ten sam rys znamionuje także jego pierwszy tom poezji „Żywoty równoległe” (2004), na którego okładce znalazł się pochwalny tekst Czesława Miłosza. Za tę książkę pełną aluzji do utworów literackich i dzieł sztuki Dehnel otrzymał w 2005 r. Nagrodę Kościelskich. Wydana rok później „Lala” również zwróciła na siebie uwagę świata kultury. Na poły biograficzna gawęda rodzinna została wyróżniona Paszportem Polityki. Opowiadania ze zbioru „Balzakiana” były zaś nominowane w 2009 r. do Nagrody Nike. W 2011 r. ukazała się kolejna powieść pisarza „Saturn. Czarne obrazy z życia mężczyzn z rodziny Goya”.
Dehnel to także doskonały tłumacz. Przełożył m.in. utwory Philipa Larkina, George’a Szirtesa i Osipa Mandelsztama. Jego teksty pojawiają się również w prasie – m.in. w „Kwartalniku Artystycznym”, „Lampie”, „Toposie” i „Polityce”. Pisarz współpracuje też z Wirtualną Polską.