Jego pełne nazwisko brzmi: Jakub Ludwik Karol Grimm. Niemiecki filolog i językoznawca, badacz i wydawca literatury ludowej. Brat Wilhelma Grimma i malarza Ludwika Grimma. Studiował prawo w Marburgu. Pracował w bibliotece króla Westfalii w Kassel. W 1815 r. był doradcą prawnym podczas obrad kongresu wiedeńskiego. Pod koniec lat 20. XIX w. został profesorem wiedzy starożytnej na uniwersytecie w Getyndze. W 1837 r. usunięto go z uczelni – podobnie jak jego brata – za podpisanie dokumentu, w którym razem z pięcioma innymi profesorami protestował przeciw zniesieniu liberalnej konstytucji. W 1841 r. został członkiem Akademii Nauk i profesorem berlińskiego uniwersytetu. Od 1848 r. był posłem do Frankfurckiego Zgromadzenia Narodowego.
Jego największym dziełem – opublikowanym samodzielnie – była „Gramatyka niemiecka” (1819). Napisał również „Historię języka niemieckiego”. Zasłynął jednak z publikacji wydanych razem z młodszym bratem Wilhelmem – przede wszystkim baśni i podań ludowych pt. „Kinder- und Hausmärchen” (1812–15). Wśród spisanych przez nich utworów znalazły się m.in. „Jaś i Małgosia”, „Śpiąca Królewna”, „Czerwony Kapturek” i „Królewna Śnieżka”. Wspólnie stworzyli również cztery tomy słownika języka niemieckiego, wydane w 1852 r.
Dzięki swoim dokonaniom obaj bracia Grimm są zaliczani do twórców filologii germańskiej rozumianej jako nauka o literaturze i języku niemieckim.