Aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser, także pedagog. Studiował w krakowskiej PWST. W 1966 r. zadebiutował w „Karierze Arturo Ui” Bertolta Brechta na deskach Teatru Polskiego we Wrocławiu. Swoją pierwszą filmową rolę zagrał trzy lata później w „Znakach na drodze” Andrzeja Jerzego Piotrowskiego. Po uzyskaniu dyplomu występował w takich sztukach, jak „Sprawa Dantona” Stanisławy Przybyszewskiej, „Sen srebrny Salomei” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Burza” Williama Szekspira, „Protesilas i Laodamia” Stanisława Wyspiańskiego. Z Wrocławia przeniósł się do Łodzi, gdzie grał w Teatrze Nowym (1975-79) oraz w Teatrze im. Stefana Jaracza (1979-81). Swój indywidualny styl w pełni rozwinął pod okiem kompozytora i dramaturga Bogusława Schaeffera oraz aktora i reżysera Mikołaja Grabowskiego. Potem przyszedł czas na kolejne teatry: Polski w Poznaniu (1981-82), im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1982-86), Stary w Krakowie (1986-92).
Od 1997 r. gra w Teatrze Narodowym w Warszawie, współpracuje też z Teatrem im. Juliusza Słowackiego. Występował w takich filmach jak: „Był jazz” (1981) Feliksa Falka, „Prywatne śledztwo” (1986) Wojciecha Wójcika, „Łabędzi śpiew” (1988) Roberta Glińskiego, „Pożegnanie jesieni” (1990) i „Łagodna” (1995) Mariusza Trelińskiego, „Ubu król” (2003) Piotra Szulkina.