John Steinbeck, amerykański powieściopisarz. Dorastał w małym miasteczku kalifornijskim w rodzinie emigrantów niemieckich. Po ukończeniu miejscowej szkoły rozpoczął studia dziennikarskie na uniwersytecie w Stanford. Przerwał naukę i zatrudnił się w Nowym Jorku, w morskiej stacji naukowo-badawczej w Pacific Grove. Tam też próbował wyrobić sobie pozycję jako niezależny pisarz. Wkrótce potem powrócił do Kalifornii, gdzie godził pasję pisania z pracą robotnika. Imał się przeróżnych zajęć, był m.in. murarzem, aptekarzem, marynarzem.
Pierwsze trzy książki – „Złota czara”, „Pastwiska niebieskie” i „Do nieznanego Boga” – nie przyniosły mu popularności. Powodzenie i światowy rozgłos zyskał dopiero dzięki „Tortilli Flat” wydanej w 1935 r. Największym dziełem Amerykanina, które w 1940 r. przyniosło mu Nagrodę Pulitzera, jest powieść „Grona gniewu”.
W czasie II wojny światowej pisarz był korespondentem wojennym „New York Herald Tribune”. Jego powojenne książki były znacznie mniej surowe w krytyce społecznej. W ostatniej głośnej książce „Na wschód od Edenu” Steinbeck odszedł od problematyki społecznej na rzecz filozoficznych rozważań nad naturą człowieka.
W 1962 r. pisarz otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.