Prozaik, dramatopisarz, scenarzysta, autor słuchowisk, także publicysta. Pseudonim Maciej Jordan. Siostrzeniec Stanisława Cata i Józefa Mackiewiczów. Ojciec prezentera Macieja Orłosia. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował jako referent i radca prawny. Publikował na łamach „Twórczości”, „Tygodnika Kulturalnego Orka”, „Współczesności”. Od 1970 r. był redaktorem działu słuchowisk Naczelnej Redakcji Literackiej Polskiego Radia, od 1972 r. – działu reportażu pisma „Literatura”. Gdy w 1973 r. w Paryżu ukazała się jego powieść „Cudowna melina” krytykująca polski komunizm, stracił pracę i został objęty zakazem druku. Jego książki ukazywały się wyłącznie w drugim obiegu. Był redaktorem podziemnych czasopism „Zapis” i „Nowy Zapis”, publikował poza cenzurą w „Kulturze Niezależnej”, paryskiej „Kulturze” i londyńskim „Pulsie”. W latach 1988–94 współpracował z Radiem Wolna Europa.
Po 1989 r. jego teksty ukazywały się w „Tygodniku Solidarność”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Życiu” i „Gazecie Polskiej”.
Jest autorem m.in. zbiorów opowiadań i powieści: „Niebieski szklarz” (1996), „Drewniane mosty” (2001), „Dziewczyna z ganku” (2006), „Letnik z Mierzei” (2008), „Bez ciebie nie mogę żyć” (2010).
Pisarz jest laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich.