Spójność Unii Europejskiej i jej trwałość jako projektu politycznego i ekonomicznego wymaga konwergencji poziomu rozwoju państw członkowskich. Ponadto dla zapewnienia stabilnego rozwoju Unii Europejskiej pożądana jest synchronizacja cykli koniunkturalnych. Tymczasem teoretyczne przewidywania dotyczące zachodzenia zarówno synchronizacji cykli, jak i konwergencji realnej są niejednoznaczne i wymagają solidnej weryfikacji empirycznej. W książce zostały zaprezentowane wyniki stosownych badań, przeprowadzonych przez ekonomistów z Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uczelni Łazarskiego w ramach projektu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.
Autorzy odwołują się do dorobku różnych szkół ekonomii, wykorzystują w analizach bogaty zestaw narzędzi statystycznych i ekonometrycznych. We wnioskach podkreślają rolę strukturalnego wymiaru badanych zjawisk. W swojej książce przedstawiają panoramiczny obraz konwergencji i synchronizacji cykli na poziomie krajów i regionów Unii Europejskiej.