Książka stanowi zbiór szkiców poświęconych reprezentacji (męskiego) homoseksualizmu w literaturze polskiej. Ramy chronologiczne pracy obejmują niemal cały wiek XX. Podobnie szeroko nakreślone są granice genologiczne – autora interesuje proza, liryka, ale też zagadnienie recepcji twórczości literackiej eksponującej tematykę homoseksualną.
Autor stawia wiele pytań – o pochodzenie tej kategorii literackiej, o jej periodyzację, a także wpływ na jej funkcjonowanie stereotypów zakorzenionych w kulturze polskiej.