Nie dla każdego tytuł jest oczywisty – ba, nie każdy wie, że to nazwisko marszałka Carla Gustawa Mannerheima, fińskiego dowódcy wojskowego, który przyczynił się do wyzwolenia swojego kraju spod władzy Rosji. Nieprzypadkowo ta zagraniczna postać stała się inspiracją do stworzenia czegoś na kształt współczesnego eposu, odznaczyła się ona bowiem również w historii Polski.
Tomik podzielony jest na dwie części, pierwsza przedstawia niebanalnego człowieka, przywódcę. Odnajdziemy w niej zwroty akcji, rekapitulacje, retrospekcje i odwołania do konkretnych sytuacji z życia bohatera opowieści. Jest to rzecz oparta na skrótowej biografii żołnierza, nieco sentymentalnej, niewolnej od osobistych odniesień.
Druga część poświęcona została tematyce refleksyjnej. Porusza kwestię ulotności życia każdego człowieka. Motywuje do egzystencjalnych przemyśleń.
Taka kompozycja tomiku świadczy o jego niebanalności. Daje czytelnikowi możliwość odnalezienia się w różnych kontekstach – zarówno tych historycznych, jak i bardziej współczesnych, stricte refleksyjnych.