Pisarka, dziennikarka. Ukończyła Wydział Humanistyczny UW oraz Akademię Nauk Politycznych w Warszawie. Z zawodu ekonomistka. Podczas okupacji współdziałała z grupą Epoka. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim. Po wojnie pracowała w Ministerstwie Kultury i Sztuki, Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Konsulacie Polskim w Bernie.
Jako pisarka zadebiutowała w 1930 r. w „Płomyczku”. Pisała do czasopism dla młodych czytelników: „Dziatwa”, „Słonko”, „Poranek”, „Świerszczyk” i „Płomyk”, a także do „Wieczoru Warszawy”. W latach 1950–52 związana z Polskim Radiem, w latach 1955–56 z Telewizją Polską. Wymyśliła znaną telewizyjną audycję „Miś z okienka”, do której długo pisała teksty.
Jest autorką wielu książek dla dzieci, m.in. przetłumaczonej na kilka języków „Karolci” (1959), „Godziny pąsowej róży” (1960), „Ucho, dynia, sto dwadzieścia pięć!” (1964). W 1978 r. otrzymała za swoją twórczość Nagrodę Prezesa Rady Ministrów.
Członek Związku Literatów Polskich (1951–81) i Polskiego PEN Clubu (od 1967).