Reporterska historia fenomenu jednej z najsłynniejszych – choć sława ta jest wyjątkowo ponura – książek świata.
Autor opisuje okoliczności powstania „Mein Kampf” (aresztowanie Hitlera po puczu monachijskim) i zmieniające się koleje losu książki w Niemczech do 1933 roku i w późniejszych latach. Vitkine pokazuje, jak wykorzystywano ją w oficjalnym instrumentarium władzy i w indoktrynacji – najpierw kadr partii, potem młodzieży i szerszych mas – na różnych poziomach nazistowskiej propagandy. Śledzi losy „Mein Kampf” także po wojnie – opisuje tabu, jakim książka jest w Niemczech, i problemy dzisiejszych Niemców z przeszłością, których skutkiem są różne stanowiska wobec tego, jak ją traktować.
Oprócz tego Vitkine arcyciekawie opowiada o funkcjonowaniu „Mein Kampf” w świecie arabskim od lat 30. aż do współczesności (pisze też o związkach nazistów z Arabami w ogóle), w Indiach (gdzie służy za wehikuł emocji antyzachodnich), Turcji oraz we Francji.