Turcja przemawia wieloma różnorodnymi głosami: kobiet ściganych za splamienie honoru rodziny, najsłynniejszego tureckiego poety o nazwisku Borzęcki, milczącej żony Ataturka – tak znienawidzonej, jak on jest kochany, bliskich Alego Agcy, sfrustrowanego kierowcy ciężarówki w przydrożnym lokalu i imigrantów marzących o lepszym życiu. Z ich barwnych, hipnotyzujących, niekiedy zabawnych, niekiedy przerażających opowieści wyłania się obraz narodu w pół kroku między tradycją a nowoczesnością, świeckością a religią, dumą graniczącą z pychą a wiecznym poczuciem niższości. Szabłowski sięga jednak głębiej: wydobywa ze swoich rozmówców skrywane marzenia, lęki i tęsknoty, tworząc portret jednocześnie egzotyczny i dziwnie znajomy.

„To doskonała książka. Jeden z najlepszych przykładów reportażu literackiego” – Ian Buruma, redaktor naczelny „New York Review of Books”

„Witold Szabłowski pisze o Turcji tak, jak ja bym chciał pisać, gdybym znał się na Turcji” – Mariusz Szczygieł

„Rzadko komuś czegoś zazdroszczę, ale Szabłowskiemu reporterskiego talentu – i owszem. Gdybyście mieli przeczytać jedną jedyną książkę o Turcji, to macie ją właśnie przed sobą” – Marcin Meller