Od 1996 r. absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Zagrał gościnnie w wielu popularnych polskich serialach, takich jak „Dom”, „Klan”, „Miodowe lata”, „M jak miłość”, „Na Wspólnej” czy „Pensjonat pod Różą”. Wystąpił także w kilku produkcjach filmowych – „Ogniem i mieczem” (1999), „Quo vadis” (2001) i „Chopin. Pragnienie miłości” (2002).
Jest popularnym aktorem dubbingowym. Produkcje, w których można usłyszeć jego głos, to m.in. „Kacper” (1996–98), „Świat Elmo” (1999–2004), „Kasia i Tomek” (2002–03), a także bajka muzyczna „Pożarcie królewny Bluetki” M. Wojtyszki (2008).
Konarski to aktor głównie teatralny. Wystąpił w wielu przedstawieniach, w tym w kilku spektaklach telewizyjnych m.in. „Woyzeck” (1999) i „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” (2006). Od 1995 r. można go było oglądać na deskach warszawskich scen: Teatru Rozmaitości, gdzie zagrał m.in. w „Procesie” F. Kafki (reż. H. Baranowski) i „Bziku tropikalnym” I. S. Witkiewicza (reż. G. Horst), Teatru Komedia, w którym wystąpił w „Cyranie” E. Brylla (reż. A. Rozhin), oraz Teatru Rampa – tu zagrał m.in. w „Sztukmistrzu z Lublina” I. B. Singera (reż. J. Szurmiej).
Obecnie jest aktorem Teatru Syrena w Warszawie. W 2011 r. można go było zobaczyć m.in. w „Skazanych na Shawshank” (reż. Sebastian Chondrokostas) oraz w spektaklu „Nie dorosłem. Piosenki Stanisława Staszewskiego” (reż. J. Bończyk).
Dwukrotnie przyznano mu statuetkę Melonika na „Festiwalu Dobrego Humoru”.