Niniejsza monografia jest pierwszą w Polsce próbą przedstawienia głównych założeń oraz kierunków polityki zagranicznej monarchii kastylijsko-aragońskiej na przełomie XV i XVI w. Filip Kubiaczyk odchodzi od dominującego w historiografii zwyczaju analizowania monarchii Królów Katolickich z perspektywy kastylijskiej. W jego opinii takie ujęcie zaciemnia rzeczywiste cele hiszpańskiej polityki zagranicznej analizowanego okresu. Zdaniem autora, tym, który położył fundamenty pod przyszłe imperium Karola I i Filipa II, był Ferdynand Katolicki. To dzięki stworzonej przez niego nowożytnej dyplomacji i systemowi sojuszy jego wnuk i prawnuk zbudowali pierwsze nowożytne imperium o charakterze globalnym.
Autor polemizuje z rozpowszechnionym sposobem interpretowania hiszpańskiej polityki zagranicznej w kategoriach ideologicznej i religijnej wojny z islamem. Uznaje, że dla zrozumienia koncepcji polityki zagranicznej Ferdynanda Katolickiego ważniejsza jest tradycja aragońska, która określiła główne motywy i cele jego działań politycznych. Wśród czynników, które determinowały politykę zagraniczną Ferdynanda Katolickiego autor wyróżnia uwarunkowania historyczne i geopolityczne. Dostarczają one argumentów potwierdzających tezę o strategicznym i handlowym uzasadnieniu większości przedsięwzięć realizowanych w ramach koncepcji polityki zagranicznej Ferdynanda Katolickiego.