Aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, absolwent PWST we Wrocławiu. Jego telewizyjny debiut to film Mirosława Borka „Daleki dystans” (1985). W 1987 r. zadebiutował w przedstawieniu dyplomowym „Bal w Operze” na scenie Teatru im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze. Później grał tam m.in. w spektaklach „Człowiek jak człowiek”, „Biesy” i „Sen nocy letniej”.
Wielkim sukcesem okazała się jego rola w dramacie Krzysztofa Kieślowskiego „Krótki film o zabijaniu” (1987), za którą otrzymał Nagrodę Szefa Kinematografii i Nagrodę Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
W 1989 r. wyjechał wraz żoną do Gdańska, gdzie otrzymał angaż w Teatrze Wybrzeże. Wystąpił tam m.in. w spektaklach „Wolność dla Barabasza”, „Antoniusz i Kleopatra” „Śmierć komiwojażera”. W 1996 r. odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z okazji 50-lecia Teatru Wybrzeże. Za tytułową kreację w przedstawieniu „Hamlet” (1997) zdobył nagrody wojewody gdańskiego i prezydenta Gdańska.
Na dużym ekranie zagrał m.in. w „Chce mi się wyć” (1989), „Nad rzeką, której nie ma” (1991), „Pierścionek z orłem w koronie” (1992), „Demony wojny wg Goi” (1998). Za rolę w „Amoku” (1998) dostał nominację do nagrody „Orła”. W 1998 r. został laureatem Nagrody im. Leona Schillera. W 2003 r. przyjął rolę w serialu „Fala zbrodni”, a później Kirkora w filmie „Balladyna”, gdzie partnerowała mu gwiazda kina amerykańskiego Faye Dunaway.
Fundator Fundacji „żyć z POMPĄ”, która działa od 2009 r. na rzecz dzieci leczonych za pomocą pomp medycznych: do żywienia, oddychania, podaży leków przeciwbólowych i insuliny.