„Ostatnie 50-lecie obfitowało w liczne konferencje naukowe, których tematem były rozważania wokół pierwszego polskiego uczonego, patrona diecezji sandomierskiej, kronikarza, biskupa, cystersa – błogosławionego Wincentego Kadłubka (ok. 1150–1223). Wspomnieć należy o sympozjum pt. «Mistrz Wincenty Kadłubek – pierwszy uczony polski – w 750-lecie śmierci», zorganizowanym w dniach 23 i 24 listopada 1973 roku w Poznaniu staraniem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Polskiego Towarzystwa Historycznego, którego materiały opublikowano w 20. numerze «Studiów Źródłoznawczych». W pierwszym artykule pt. «Mistrz Wincenty – autor i utwór» Gerald Labuda poddał krótkiej charakterystyce dotychczasową historiografię. Mediewista wymienił poszczególne wydania «Kroniki polskiej» i jej badaczy począwszy od Adama Naruszewicza. Kolejny referat pt. «Ośrodki i peryferie kultury umysłowej w Europie XII wieku» przygotował Aleksander Gieysztor. Podkreślił on, iż pierwsze uniwersytety zostały zorganizowane już wieku XII. Charakteryzując przodujące ośrodki kultury umysłowej w Europie, badacz ten wymienił m.in. we Francji Chartres i Paryż, w Italii Bolonię i Salerno, a ponadto Oxford, Cambridge i Salamankę” – fragment wstępu