Olga Krzyżanowska, panna z dobrego domu, dziedziczka tradycji i zasad, jako dojrzała kobieta weszła do polityki. I odniosła sukces. Posłanka, wicemarszałek Sejmu, senator stała się jedną z twarzy rewolucji, za którą podziwiał Polskę świat. Żyjąca w otoczeniu nowoczesnych, odważnych i wolnych kobiet przez myśl nie przeszło, że mogłaby nie być równa mężczyznom – że trzeba w jakiś szczególny sposób chronić prawa kobiet. Teraz Olga Krzyżanowska stanęła za Magdą i Natalią, swoją córką i wnuczką.

„W 2015 roku córka Olgi, Magda Krzyżanowska-Mierzewska, zaczęła z matką rozmowy o jej wojennym dzieciństwie, o młodości w PRL-u, flirtach, miłości,
nartach, pracy, „Solidarności”, karierze parlamentarnej. O najlepszych i najgorszych chwilach życia. Chciały się zająć porządkowaniem rodzinnej pamięci, bujnej, dramatycznej, ale i pełnej anegdot. Bały się, że nie zdążą, bo Olga zaczęła chorować.
Magda zaprosiła do współpracy zaprzyjaźnioną dziennikarkę Aldonę Wiśniewską.
Wiedziały, że powstaje opowieść historyczna i obyczajowa, którą należy zachować.
Teraz mamy tę książkę przed sobą. Wiemy z niej już, że nie wolno kłamać.
Autorytet ojca Olgi, «Generała Wilka», nadał tej uwadze siłę przykazania, chociaż słowa «kłamstwo» brak w Dekalogu. Wyręcza je w pewnym stopniu «fałszywe świadectwo». Czego jeszcze się «nie robi»?” – fragment wstępu Małgorzaty Szejnert

O autorkach:
MAGDA KRZYŻANOWSKA-MIERZEWSKA – radca prawny, w latach 1993–2018 prawniczka w Kancelarii Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. W latach 2012–2018 przewodnicząca Panelu ds. Praw Człowieka w misji Unii Europejskiej w Kosowie. Autorka licznych publikacji o orzecznictwie Trybunału, ochronie praw człowieka i wymiarze sprawiedliwości. Współautorka (wraz z Jerzym Krzyżanowskim) rodzinnej opowieści biograficznej „Według ojca, według córki” wyróżnionej Nagrodą Historyczną tygodnika „Polityka” (Warszawa 2010).

ALDONA WIŚNIEWSKA – dziennikarka, reporterka i redaktorka z wieloletnim stażem. Po studiach na Wydziale Psychologii UW pracowała w tygodniku „Na przełaj”, następnie w dziale reportażu „Gazety Wyborczej”, później jako autorka, redaktorka i sekretarz redakcji w różnych wydawnictwach i tytułach. Najważniejsza nagroda – miesięcznika „Odra” w 1988 r. za reportaż ze strajku w Stoczni Gdańskiej. Obecnie freelancerka.