Autorka w pierwszej części publikacji prezentuje ideowo-filozoficzne, społeczno-kulturowe i psychologiczne założenia totalitaryzmu i autorytaryzmu. Podaje genezę i znaczenie pojęcia „totalitaryzm”, opisuje źródła ideologii totalitarnych. Przedstawia krytykę liberalizmu i demokracji z perspektywy zwolenników totalitaryzmu. Omawia faszyzm jako ideologię wychowania, podkreśla specyfikę instytucji totalnych i ukryte wymiary instytucji edukacyjnych. Wyjaśnia genezę i znaczenie pojęć „autorytaryzm” i „osobowość autorytarna”. Odnosi się też do triady: totalitaryzm – autorytaryzm – autokratyzm.
Następnie opisuje rozwój pedagogiki autorytarnej w Polsce w latach 1948–89. Zwraca uwagę na model autorytarnej ideologii wychowawczej, istotę wychowania i kształcenia autorytarnego (etapy rozwoju autorytarnej refleksji pedagogicznej). Charakteryzuje system oświaty oraz działalność edukacyjną i wychowawczą szkoły w poszczególnych okresach.
W części trzeciej podaje współczesne teorie i ideologie wychowania autorytarnego. Tłumaczy pojęcia wiedza pedagogiczna i wychowanie w ujęciu różnych koncepcji. Podkreśla cel, treści (wartości) i zadania wychowania, a także istotę oddziaływań pedagogicznych. Omawia rolę aktorów procesu wychowania (konceptualizacja aktywności wychowanka i pojmowanie roli wychowawcy), metody, techniki i środki wychowania.
W końcowym rozdziale wyznacza perspektywy rozwoju oraz miejsce pedagogiki autorytarnej we współczesnej systematyce pedagogicznej.
W opracowaniu znajduje się bogata bibliografia, obejmująca również dokumenty i akty prawne oraz strony internetowe.