Poprawność działania systemów mechanicznych jest jednym z zasadniczych zagadnień w wielu dziedzinach techniki. W dużej mierze zależy ona od stanu wiedzy technicznej konstruktorów, wytwórców oraz użytkowników tych systemów. Wiedzę z tego zakresu zwykle zdobywa się na studiach technicznych, między innymi w ramach przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn, który stanowi interdyscyplinarną dziedzinę naukowo-dydaktyczną w obszarze inżynierii mechanicznej, a zwłaszcza w zakresie budowy maszyn.
Podręcznik „Podstawy konstrukcji maszyn” (tom 3) jest dopełnieniem treści zawartych w tomach 1. i 2. wydanych nakładem WNT w latach 2006 i 2008 [104], [105]. Każdy z trzech tomów stanowi odrębną całość. Starano się w nich w możliwie przystępny sposób przedstawić ogólne podstawy, kierunki i praktyczne zastosowania metod wytrzymałościowej analizy elementów i układów konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn. Zaakcentowano znaczenie badań doświadczalnych, które powinny stanowić podstawę dociekań teoretycznych i umożliwiać ich weryfikację w praktyce. Opanowanie przedstawionych w tych pracach zależności teoretycznych umożliwi konstruktorowi maszyny ocenę wpływu poszczególnych parametrów na uzyskane wyniki, a tym samym właściwy ich dobór, bądź też ewentualne świadome zmodyfikowanie danych wejściowych.
Książka „Podstawy konstrukcji maszyn” (tom 1, 2 i 3) zawiera szeroko pojętą tematykę związaną z konstruowaniem maszyn, nie stanowi więc podręcznika akademickiego w ścisłym tego słowa znaczeniu. Jest dostosowana przede wszystkim do przedmiotu podstawy konstrukcji maszyn, jednak znacznie wykracza poza jego zakres. Może być pomocna w studiowaniu innych przedmiotów związanych z budową maszyn, takich jak teoria konstrukcji, niezawodność, maszynoznawstwo itp. Poszczególne rozdziały są tak napisane, aby mogli z niej korzystać Czytelnicy o różnym poziomie posiadanej wiedzy ogólnej i zawodowej. Sposób ujęcia omawianych problemów, w tym interpretacja fizyczna zjawisk im towarzyszących, sprawia, że książka może być użyteczna w praktyce inżynierskiej – zarówno w procesie konstruowania, jak i odnawiania urządzeń technicznych bądź ich podzespołów, uzupełniania i uogólniania wiedzy przez konstruktorów, wytwórców i użytkowników maszyn.
Tom trzeci jest poświęcony problemom konstruowania, wytwarzania i eksploatacji przekładni mechanicznych powszechnie stosowanych w budowie maszyn. Omawiane w poszczególnych rozdziałach zagadnienia są połączone od początku do końca nieprzerwanym wątkiem, który wiąże podstawowe pojęcia, rozbudowuje je w systemy bardziej złożone i prowadzi do coraz bardziej wyszukanych metod ich analizy.
Opracowując poszczególne rozdziały, starano się zwrócić uwagę Czytelnika na wzajemne uwarunkowania elementów składowych przekładni. Przy doborze materiału uwzględniano zalecenia zawarte w Polskich Normach (PN), a także w normach międzynarodowych (ISO) oraz europejskich (EN). Treść tomu 3. została tak rozplanowana, aby Czytelnik mógł poznać istotne pojęcia związane geometrią elementów składowych przekładni różniących się postacią konstrukcyjną, a także aktualnie stosowane metody (ISO) obliczeń projektowych tych przekładni oraz możliwości doboru i zastosowania określonego układu napędowego (rodzaju przekładni) w nowoczesnych systemach mechanicznych. W książce są zaakcentowane te pojęcia techniczne, które ułatwiają zrozumienie fizycznej strony zjawisk towarzyszących pracy przekładni. W szczególności dotyczy to reakcji współpracujących elementów na działanie stałego i zmiennego obciążenia oraz analizy i syntezy wynikającego stąd ruchu kół i związanych z nim zjawisk dynamicznych pojawiających się w czasie pracy przekładni.