Autorzy publikacji koncentrują się na poszukiwaniu i analizie koncepcji człowieka w (nie)egalitarnym świecie. Ramy rozważań poszczególnych tekstów wyznacza charakterystycznie zmienna współczesność, której poszczególne elementy badacze starają się zrekonstruować i zarejestrować pod postacią spójnego modelu teoretycznego. Podstawą refleksji jest przekonanie o dynamicznym tempie zmian w sferze edukacyjnej, nieporównywalnych do wcześniejszych, zachodzących w bogatej i burzliwej historii Europy.
Na książkę składa się jedenaście artykułów powstałych w różnych ośrodkach akademickich. Autorzy opisują doświadczenia obserwowane w rzeczywistości oraz zależności między kierunkami rozwoju kultury a edukacją. Jak podkreśla redaktor naukowa publikacji Danuta Wajsprych, głównym kryterium porządkującym strukturę książki był taki sposób rozumienia ogólności w pedagogice, który Andrea Folkierska nazywała: „(...) uchwytywaniem rozproszonych w kulturze jawnych i niejawnych założeń, wyznaczających sposoby myślenia pedagogów i edukatorów”.