Czwartego lipca 1946 roku w Gdańsku odbywa się publiczna egzekucja 11 zbrodniarzy z hitlerowskiego obozu w Stutthofie. Tego samego dnia dochodzi do zbiorowego mordu kilkudziesięciu Żydów. Do historii przejdzie on jako pogrom kielecki. Pięćdziesiąt lat później, w małym warmińskim miasteczku zostaje powieszona w ogrodzie kobieta. Jak się okaże, była ona jako dziecko świadkiem egzekucji esesmanów.
Iga Spica, zrozpaczona po śmierci syna i prześladowana, szuka w tym samym miasteczku schronienia. Jednak gdy natrafia na ciało powieszonej kobiety, a okoliczni mieszkańcy udają, że nic się nie stało, postanawia rozpocząć śledztwo na własną rękę.
Białkowski znakomicie łączy wartką, trzymającą w napięciu akcję, wyraziste i skomplikowane psychologicznie postaci z tajemnicą z przeszłości i etycznym uwikłaniem bohaterów, dzięki czemu nic nie jest tu oczywiste i przewidywalne.