Opowieść napisana w formie pamiętników czterech byłych więźniów nazistowskich obozów koncentracyjnych, którzy w pierwszych powojennych latach powrócili z Zachodu do kraju. Zaczynają niełatwy proces dostosowania się do rzeczywistości Polski Ludowej – systemu, o którym niewiele wiedzą i w gruncie rzeczy go nie rozumieją.
Książka daleka jest od sławienia PRL, ale też daleka od nienawiści, opluwania tamtej epoki i kół sprawujących władzę. Skłania do przemyślenia tamtych lat, do obiektywnej oceny i zrozumienia tego, co tamten czas wniósł do naszej historii, tak w sensie negatywnym, jak i pozytywnym.