Monografia ostatniego, nieukończonego spektaklu Tadeusza Kantora, twórcy teatru „Cricot 2”, nazywanego „najbardziej światowym z polskich artystów i najbardziej polskim z artystów światowych”.
Uznany malarz, mniej znany jako literat, dzieli się swoimi refleksjami o sztuce, literaturze, procesie twórczym, własnym życiu i czasach, w których przyszło mu żyć i tworzyć.