Historyk i teoretyk literatury. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stopnie naukowe uzyskiwał w IBL PAN w Warszawie, gdzie pracuje od 1975 r. (od 1998 r. na stanowisku profesora). Od 1988 r. zatrudniony również w UJ, od 2002 r. na stanowisku prof. zwyczajnego. W latach 2000–05 prodziekan Wydziału Filologicznego UJ, od 2000 r. kierownik Katedry Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Instytutu Polonistyki UJ.
Od 1990 r. pełni funkcję redaktora naczelnego dwumiesięcznika literaturoznawczego „Teksty Drugie” (IBL PAN). Od 1997 r. przewodzi komitetowi redakcyjnemu serii wydawniczej „Horyzonty Nowoczesności”, a od 2004 r. współredaguje serię „Modernizm w Polsce”.
Jako subsydient Fundacji na rzecz Nauki Polskiej kieruje projektem badawczym „Polska nowoczesność: poetyka i kultura”. Wykładał na uczelniach w USA (Yale) i Europie (Wiedeń, Moguncja, Uppsala).
Zainteresowania naukowe prof. Nycza dotyczą historii literatury ostatnich 120 lat w kontekście porównawczym oraz historyczno-kulturowym, dziejów doktryn estetyczno-literaturoznawczych oraz teorii literatury i kultury, ze szczególnym uwzględnieniem teorii mimesis, poetyki intertekstualnej, teorii interpretacji, historycznej poetyki kulturowej. W dorobku wybitnego literaturoznawcy znajdują się takie pozycje jak: „Sylwy współczesne. Problem konstrukcji tekstu” (1984), „Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze” (1995), „Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie” (1997), „Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej” (2001).