Autorzy zwracają uwagę na wiele aspektów sytuacji widza. Podkreślają, w jaki sposób telewizja kształtuje postawy życiowe odbiorców, a media wizualne oddziałują na podświadomość. Pokazują, że telewizja może być zarówno źródłem informacji, jak i manipulacji w świecie globalizacji i gospodarki rynkowej. Zastanawiają się w związku z tym, czy jest szansą, czy zagrożeniem.
Przedstawiają w opracowaniu badania naukowe dotyczące przemocy telewizyjnej, omawiają przejawy negatywnego wpływu programów telewizyjnych na postawy dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Pokazują również pedagogiczne wymiary telewizji i miejsce pedagogiki w świecie stymulowanym przez telewizję, także kształtowanie się kompetencji komunikacyjnych odbiorców. Dają propozycje rozwiązań edukacyjnych zapobiegających agresji i przemocy, wywołanych przez media elektroniczne.
W drugiej części publikacji autorzy zajmują się tematem zdrowia w mediach: jego aktualnością, znaczeniem pedagogicznym i społecznym, pojęciami wartości zdrowia, kultury zdrowotnej. Zwracają uwagę, że zdrowie młodego pokolenia jest traktowane często jak towar (konsumpcjonizm i konsumeryzm zdrowotny). Podkreślają zjawisko „telewizyjności” zdrowia. Odwołują się też do reklamy telewizyjnej traktowanej jako spektakl o zdrowiu i dla zdrowia.