„Książka dokumentuje moją wieloletnią współpracę z prasą harcerską oraz pracę dziennikarską w redakcjach «Motywów», «Drużyny» i «Harcerza Rzeczypospolitej». Wszystkie reportaże, felietony i inne formy dziennikarskie były publikowane w wymienionych pismach w latach 1970–1991. Dlaczego je przypominam? (...)
Literatura harcerska ostatnich lat wzbogaciła się o publikacje różnych komisji historycznych, autorów z ruchów opozycyjnych wobec ZHP czy IPN, opracowania naukowe (...). Ta książka pokazuje harcerstwo przez pryzmat losów indywidualnych bohaterów reportaży, felietonów czy obserwacji dziennikarskiej. Ich treścią najczęściej są patologie harcerskiej służby i życia organizacji. (...)
Zawarte w książce teksty dotyczą bardzo intensywnego okresu mojego życia, w którym praca dziennikarska była nierozerwalnie związana z aktywną służbą instruktorską. Zakończenie obu nastąpiło z chwilą likwidacji Harcerskiej Oficyny Wydawniczej (...). Wówczas, podobnie jak niektórzy z opisywanych przeze mnie bohaterów, znalazłem się w trudnej sytuacji życiowej (...), bez możliwości pożegnania się z czytelnikami, bohaterami artykułów i innych publikacji harcerskich, współpracownikami, korespondentami itd. Ta książka jest więc formą podziękowania im za to, że byli ze mną w tamtych latach, za ich czas poświęcony wydawnictwu i pismu oraz wpływ na jego kształt i treść”.

Ze wstępu Autora