Właściwie Sándor Károly Henrik Grosschmid de Mára. Węgierski prozaik i poeta. Największe sukcesy pisarskie osiągał w latach 30. Na kartach swoich powieści portretował świat mieszczański na chwilę przed jego zmierzchem, diagnozując upadek kultury europejskiej. Olśniewające czystością stylu i psychologiczną głębią książki zyskały ogromną popularność nie tylko na Węgrzech, były tłumaczone m.in. na niemiecki, angielski, francuski, włoski, hiszpański. W latach 40. zaczął pisać dzienniki, obecnie uważane za jedno z jego najważniejszych dzieł. W 1948 r. oficyna Revai, w której publikował, została upaństwowiona, a niemal cały nakład nowej książki pisarza zniszczony. W tym samym roku Márai razem z rodziną na zawsze opuścił Węgry. Mieszkał we Włoszech i w Stanach Zjednoczonych.
W styczniu 1986 r. umarła na raka gardła jego żona Lola, z którą przeżył 62 lata, w listopadzie zmarł brat Géza. W kwietniu następnego roku – przybrany syn Janos. 22 lutego 1989 r. pisarz odebrał sobie życie strzałem z pistoletu.
Pozostawione przez niego książki, m.in.: „Wyznania patrycjusza”, „Ziemia! Ziemia!...”, „Krew świętego Januarego”, „Księga ziół”, „Sindbad powraca do domu”, „Dziedzictwo Estery”, wciąż są chętnie wznawiane i czytane.