Joanna – choć przekroczyła już czterdziestkę – zachowała młodzieńczy wdzięk, entuzjazm, optymizm, ale też naiwność. Po latach poszukiwań swojego miejsca na ziemi i kilku przeprowadzkach zamieszkała wraz z mężem lekarzem i prawie dorosłymi dziećmi w krainie świętokrzyskich pejzaży. Realizuje swoje marzenie rodem z pozytywistycznych noweli. Okazuje się jednak, że także w XXI w. zabawa w „Siłaczkę” jest wyczerpująca i niewdzięczna. A miało być tak pięknie!
Mąż Joanny przegrywa walkę z samorządową kliką, w wyniku czego ją, jak wiele kobiet w naszym kraju, dosięga tzw. europejskie słomiane wdowieństwo.
Czy Joanna poradzi sobie z nawałem obowiązków związanym z rozbudową domu, miłosnymi perypetiami swoich dzieci i ich przyjaciół? Czy zwalczy własne pokusy, gdy na jej drodze stanie miłość sprzed lat? Czy wyjdzie z tych i wielu jeszcze innych kłopotów obronną ręką, nie tracąc nic ze swej pogody ducha, dystansu do siebie i wdzięku?
Odpowiedzi na te pytania czytelnicy znajdą w powieści Beaty Kępińskiej, przy okazji bawiąc się i odnajdując w historii bohaterki własne doświadczenia – nie zawsze śmieszne, ale zawsze fascynujące.
Dalsze losy Joanny przedstawione zostały w „Tańcu czarownicy”.