Przez rok studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim, potem przeniósł się na filologię polską. Pracę magisterską, która została opublikowana, pisał u językoznawcy i varsavianisty – prof. dr Bronisława Wieczorkiewicza. W 1954 r. podjął pracę w administracji organizującego się właśnie Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN, gdzie zatrudniony był do 1965 r., współpracując w tym czasie z kilkoma czasopismami. Następnie przez ćwierć wieku pracował w „Gazecie Prawniczej” jako sekretarz redakcji i zastępca redaktora naczelnego. Specjalizował się w historii przestępczości i wymiaru sprawiedliwości, pisując też przez wiele lat reportaże i sprawozdania z głośnych procesów sądowych.
Autor licznych artykułów w wielu czasopismach, także popularno-naukowych i naukowych, oraz publikacji poświęconych życiu w dawnej Warszawie.