Starożytni Grecy postawili pierwszy odważny krok na drodze powstania nauki. Wymagało to radykalnego zerwania z potocznymi wyobrażeniami. Stwierdzenie, że u podstaw rzeczywistości leżą niezmienne prawa, musiało być niezwykle trudne dla kogoś, kto przyzwyczaił się do wyjaśniania zjawisk ingerencjami bogów. Wprawdzie to nie Grecy jako pierwsi zaczęli myśleć abstrakcyjnie, bo jak przekonują kognitywiści mechanizmy abstrakcji towarzyszą nam niemal od powstania języka, ale to oni właśnie stworzyli pierwsze abstrakcyjne systemy pojęciowe, których zadaniem było uchwycić naturę rzeczywistości. Co więcej, poświęcili też wiele uwagi samemu myśleniu, zastanawiając się, co umożliwia człowiekowi spojrzenie pod powierzchnię zjawisk i dostrzeżenie odwiecznych praw rządzących przyrodą.
Jak zatem grecka myśl wzniosła się na poziom abstrakcji i jak sami Grecy proces ten rozumieli?