Dziennikarka, autorka książek, wywiadów i filmów dokumentalnych. W latach 70. i 80. współpracowała z tygodnikami „Argumenty”, „Kultura”, „Polityka”, później z „Tygodnikiem Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego zwolniona z pracy z zakazem wykonywania zawodu. Publikowała w prasie zagranicznej („Granta”, „L'Osservatore Romano”), współpracowała z paryską „Kulturą” i wydawnictwami podziemnymi. W latach 2000–2011 pracowała w „Dużym Formacie”, reporterskim dodatku „Gazety Wyborczej”. Od 2012 r. jej teksty ukazywały się w polskiej edycji „Newsweeka”. Po śmierci autorki powstała fundacja, której celem jest promowanie rzetelnego, obywatelskiego dziennikarstwa. Fundacja przyznaje nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej.
Najważniejsze publikacje Teresy Torańskiej to: „Oni” (1985) – rozmowy z byłymi komunistycznymi decydentami (przetłumaczone na trzynaście języków), „My” (1994) – zbiór rozmów z działaczami opozycji i przełomu lat 90., „Byli” (2006) – rozmowy z aparatczykami PRL-u, „Są” (2007) – opowieści o dobrych uczuciach, „Jesteśmy. Rozstania ’68” (2008) – głosy marcowych emigrantów, „Śmierć spóźnia się o minutę” (2010) – trzy rozmowy o wojennych losach, „Smoleńsk” (2013) – rozmowy o katastrofie polskiego samolotu rządowego z kwietnia 2010 r.